Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Political.
Ο ψηφιακός μετασχηματισμός δεν αποτελεί μόνο παράθυρο στο μέλλον αλλά ταυτόχρονα εργαλείο υποστήριξης και προφύλαξης της δημοκρατίας. Ιδιαίτερα στο χώρο της επιχειρηματικότητας, ο ρόλος της πολιτείας, αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την λειτουργία ενός κράτους δικαίου, ενός κράτους εγγυητή και ρυθμιστή των δικαιωμάτων κάθε πολίτη.
Ο πολίτης επιχειρηματίας, όλα τα χρόνια από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (τουλάχιστον) μέχρι και σήμερα, βρισκόταν μεταξύ σφύρας και άκμονος, πιεζόμενος όχι μόνο από την συστημική διαφθορά αλλά και από τον πολιτικαντισμό που εξυπηρετούσε τους «δικούς» του ανθρώπους έχοντας ως συντελεστή βαρύτητας τον αριθμό των ψήφων που ο καθείς κατέθετε στην τράπεζα επανεκλογής.
Σήμερα τα πράγματα άλλαξαν, αλλάζουν και θα αλλάζουν. Η τεχνολογική επανάσταση, η ψηφιακή καθημερινότητα που ξεκινά από τα κοινωνικά δίκτυα, επεκτείνεται στην λιανική και καταλήγει στη λειτουργία του δημόσιου τομέα, αποτελεί μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Η νέα αυτή πραγματικότητα διαμορφώνεται από τις επερχόμενες γενιές, απευθύνεται σε αυτές και μετασχηματίζει την Πολιτεία σε κράτος δικαίου, σε αδιάβλητη, ουσιαστική και άμεση δημοκρατία.
Η προσοχή τώρα πρέπει να δοθεί στα νομοθετικά θεσμικά όργανα με πρώτο και κύριο το κοινοβούλιο. Η σημαντικότητα στη συγγραφή των νόμων, η σαφήνεια και η λεπτομέρεια θα είναι τα κεντρικά στοιχεία για να μην υπάρχουν κερκόπορτες, παράθυρα και φωτογραφικές διατάξεις. Εδώ βρίσκεται το ευαίσθητο σημείο. Όποιο όμως και να είναι το νομοθέτημα, η ψηφιακή διακυβέρνηση των διαδικασιών θα αποτελεί την διαφάνεια, την υποχρεωτική τήρηση των νόμων ένθεν κακείθεν. Δεν θα υπάρχουν περιθώρια ερμηνειών (και παρερμηνειών) από οποιουσδήποτε ανεύθυνο-υπεύθυνους που είχαν το «δικαίωμα» της προφύλαξης και ευθυγράμμισης των καταστάσεων με γνώμονα τη δική τους εκδοχή για κράτος δικαίου.
Η επανάσταση της κοινής λογικής (ελέω Κυριάκου Πιερρακκάκη) οδήγησε τη χώρα σε μια σειρά δράσεων εξ- ορθολογισμού του δημόσιου γραφειοκρατικού τέρατος. Μειώνοντας έτσι την επισκεψιμότητα και επαφή του απλού πολίτη με το βαθύ κράτος. Απελευθέρωσε τη δυναμική στη μείωση (και ελπίζω στον εκμηδενισμό) της όποιας διαφθοράς, τελειώνοντας το «πάρε-δώσε». Βέβαια πάντα θα υπάρχει η «γκρίνια» για τα μεγάλα έργα, που και αυτά θα έρθουν. Τα μικρά όμως αποτελούν γρήγορες νίκες (quick wins), υποβοηθούν και δίνουν ευκαιρίες στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ενώ ταυτόχρονα έχουν απτά και άμεσα αποτελέσματα.
Για να είμαστε και ακριβοδίκαιοι, το ίδιο συνέβη και με τα χρηματοδοτικά εργαλεία βιωσιμότητας των επιχειρήσεων στην εποχή της Covid-19. Ενισχύθηκε με δίκαιο τρόπο η νόμιμη επιχειρηματικότητα, αυτή που είχε την πραγματική ανάγκη. Ενώ αποκλείστηκε η γκρι και μαύρη που τόσα χρόνια εμφάνιζε ζημίες, μειωμένους τζίρους και άλλα τραγελαφικά.
Για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκαν οι αδιάβλητες διαδικασίες της νέας ψηφιακής πραγματικότητας και το αποτέλεσμα δείχνει ότι η χώρα μας μπορεί να αλλάξει το τοπίο και να μπει στην νέα εποχή νόμιμης, υγειούς και δίκαιης ανάπτυξης. Σε αυτή τη νέα εποχή σημαντικό ρόλο δείχνει να έχει η ΜμΕ. Η ΜμΕ είναι ο επιχειρηματίας άνθρωπος της διπλανής πόρτας, αυτός που μοιράζεται την ίδια παιδεία, την ίδια υγεία και την ίδια αγάπη για την πατρίδα του.